اندکی صبر فرج نزدیک است ان شاء الله

#به_قلم_خودم
#انشاء_قاصدک
رمضان امسال هم بی فرج گذشت.

چند نفر شب بیست و سوم امسال ماه رمضان منتظر ظهور بودند؟
آن‌هایی که یادتان به این روایت بود:
بر اساس روایاتی، امام زمان(عج) در بیست و سوم ماه رمضان ظهور می‌کند و آن‌گاه پس از آن که یارانش به 10 هزار نفر رسید، در روز عاشورا قیام کرده و از مکه به سوی مدینه حرکت می‌نماید. مقارن قیام آن حضرت، جبرئیل مردم جهان را به بیعت و پیروی از وی فرامی‌خواند.
وقتی برای ظهور دعا کردید نیتتان از فرج چه بود؟
تشنگی و گرسنگی روزهای پی در پی با امید سیر و سیرآب شدن شب‌های پرخوری به سر شد اما؛
آه از دلی که به هوای انتظار غایب شد و کنج آن شکاف شکسته‌اش خون گریه کرد و گفت امان از انتظار.
رمضان امسال هم با همه کنش‌ها و واکنش‌هایش گذشت. اما؛ نه طعم یتیمی را چشیدیم و نه سر گرسنه بر زمین گذاشتن را تجربه کردیم.
چقدر روحمان به این فقر نیاز داشت. کاش ما هم همچون یتیمان عرب نیازمند بودیم به دستان پر مهر پدری که خود نیازمند دعای من و توست.
امسال که هیچ اگر 100 سال دیگر بگذرد و هنوز نیازمند نباشی انتظار برای چشم‌های منتظرت بی معناست.
گریه امانت ندهد ولی فقط همان لحظه را با اشک طی کنی بی معناست. چرا که هر لحظه باید فقیر بودنت جلوه کند.
شیعه عزیز فقیران و یتیمان واقعی جهان من و توییم که بی ولی و سر پرست در وادی دنیا رهاشدیم. تا من و تو ما نشویم وعده الهی محقق نمی‌شود. ظهور نزدیک است به شرط وفای من و تو.

پی نوشت:
آدرس روایت: علامه مجلسی، بحار الانوار، 1403ق، ج52، ص 297، ح 56;

 کورانی، معجم احادیث الامام المهدی علیه‌السلام1411ق، ج3، ج 3، ص 489، ح 1060.